Εισαγωγή:
Οι τραυματικές κακώσεις της κεφαλής είναι πολύ συχνές αφού ακόμη και ένα απλό χτύπημα στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει βλάβες. Τέτοιες βλάβες μπορεί να είναι ένας ελαφρύς, επιπολής τραυματισμός της κεφαλής, μια εκδορά ή κεφαλαιμάτωμα (καρούμπαλο) ή θλαστικό τραύμα. Σε βαρύτερες περιπτώσεις προκαλείται τραυματισμός στο κρανίο ή στον εγκέφαλο, δηλαδή μία Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Η θεραπευτική αντιμετώπιση στην Ελαφρά Κρανιοεγκεφαλική Κακώση συνήθως είναι συντηρητική. Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Τι είναι η Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Η Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση είναι η τραυματική βλάβη του εγκεφάλου ή του κρανίου που προκαλείται μετά από κάκωση της κεφαλής. Η κάκωση μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο κρανίο ή στον εγκέφαλο. Από την βλάβη στον εγκέφαλο μπορεί να προκληθεί παροδική ή μόνιμη διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου. Στις Κρανιοεγκεφαλικές Κακώσεις περιλαμβάνονται η Εγκεφαλική Διάσειση, το Κάταγμα του Κρανίου, το Υποσκληρίδιο και το Επισκληρίδιο Αιμάτωμα, το Τραυματικό Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα, η Θλάση του Εγκεφάλου, η Τραυματική Υπαραχνοειδής Αιμορραγία, κ.α.
Ποια είναι τα αίτια στην Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Οι Κρανιοεγκεφαλικές Κάκωσεις είναι πολύ συχνές. Ακόμα και ένα απλό χτύπημα στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο κρανίο ή στον εγκέφαλο. Αλλά και σε καταστάσεις που δεν υπάρχει κάποια άμεση πλήξη της κεφαλής μπορεί να παρουσιαστεί τραυματική βλάβη στον εγκέφαλο. Ένα παράδειγμα είναι οι δυνάμεις επιτάχυνσης και επιβράδυνσης που προκαλούν θλάση ή αιμάτωμα στον εγκέφαλο χωρίς κάποιο χτύπημα στο κεφάλι.
Στις αιτίες για την Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση περιλαμβάνονται:
- Οι πτώσεις. Είναι η συχνότερη αιτία σε ηλικιωμένους ασθενείς.
- Τα τροχαία ατυχήματα. Οι Κρανιοεγκεφαλικές Κακώσεις μετά από τροχαίο ατύχημα είναι συχνότερες σε νεαρούς ενήλικες.
- Η πλήξη της κεφαλής από αντικείμενο.
- Οι δυνάμεις επιτάχυνσης και επιβράδυνσης. Σε αυτήν την περίπτωση παρουσιάζεται ένας μηχανισμός γρήγορης κίνησης της κεφαλής μπρος-πίσω ή δεξιά-αριστερά. Κατά την κίνηση αυτή ο εγκέφαλος συγκρούεται με την εσωτερική ανένδοτη επιφάνεια του κρανίου. Αυτός ο μηχανισμός παρουσιάζεται χωρίς άμεση πλήξη στο κεφάλι. Ο ίδιος μηχανισμός συμβαίνει στην κακοποίηση παιδιών στο λεγόμενο ”σύνδρομο ανατάραξης του μωρού” (shaken baby syndrome), σε ηλικίες κάτω των 4 ετών.
- Τα εργατικά ατυχήματα.
- Οι τραυματισμοί κατά την άθληση.
- Τα περιστατικά με βίαιες επιθέσεις ή και εγκληματικές ενέργειες. Προκαλούνται από πυροβόλο όπλο, έκρηξη, σφαίρα ή σκάγια, από αντικείμενα όπως το σφυρί, το μαχαίρι ή το ρόπαλο κτλ. Στα περιστατικά αυτά προκαλούνται συχνά διατιτραίνοντα τραύματα.
Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση της Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης;
Για την διάγνωση της Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης, εκτός από την νευρολογική εξέταση χρησιμοποιούνται οι εξετάσεις απεικόνισης.
Η νευρολογική εξέταση του ασθενούς, με τις διάφορες δοκιμασίες, αξιολογεί κλινικά την σωστή λειτουργία του εγκεφάλου. Παράλληλα αξιολογείται το επίπεδο συνείδησης του ασθενούς με την χρήση της Κλίμακας Κώματος Γλασκώβης.
Η Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου είναι η εξέταση εκλογής που πραγματοποιείται σε επείγουσα βάση, μετά από μια Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Είναι μια γρήγορη, ανώδυνη και ακριβής εξέταση που μπορεί να αναδείξει τις τραυματικές βλάβες του εγκεφάλου.
Η Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου χρησιμοποιείται σπανιότερα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Η ακτινογραφία του κρανίου μπορεί να αναδείξει σε μερικές περιπτώσεις το κάταγμα του κρανίου
Τι είναι η Κλίμακα Κώματος Γλασκώβης;
Ο ασθενής με Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση (ΚΕΚ) αξιολογείται κλινικά με βάση το επίπεδο συνείδησης. Ο προσδιορισμός του επίπεδου συνείδησης γίνεται με την Κλίμακα Κώματος Γλασκώβης (στα αγγλικά Glasgow Coma Scale). Αποτελεί μια κοινή “γλώσσα” κατανόησης της κατάστασης του ασθενούς, μεταξύ των ιατρών διαφορετικών ειδικοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο.
- Το άνοιγμα των οφθαλμών.
- Η ομιλία.
- Η κινητική αντίδραση.
Στην Κλίμακα Κώματος Γλασκώβης αξιολογούνται τρεις παράμετροι:
Βαθμολογείται η καλύτερη αντίδραση με βάση τον πίνακα και η τελική βαθμολογία είναι το άθροισμα των επιμέρους αντιδράσεων. Η πιο υψηλή βαθμολογία είναι το 15 και η πιο χαμηλή είναι το 3. Όταν το άθροισμα GCS είναι κάτω από 9, τότε ο ασθενής βρίσκεται σε κώμα.
Η Ταξινόμηση της Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης με βάση το επίπεδο συνείδησης.
Με βάση το επίπεδο συνείδησης (Κλίμακα Κώματος Γλασκώβης), η βαρύτητα της Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης μπορεί να είναι ελαφρά, μέτρια ή βαριά.
Ελαφρά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση ή ΚΕΚ (GCS: 15–14): ο ασθενής είναι ξύπνιος με ή χωρίς απώλεια συνείδησης (μικρής διάρκειας). Μπορεί να παρουσιάζει ζάλη, κόπωση ή υπνηλία, σύγχυση ή αποπροσανατολισμό, διαταραχές της μνήμης ή της συγκέντρωσης, ναυτία, έμετο.
Μέτρια ΚΕΚ (GCS: 13–9): ο ασθενής ανοίγει τα μάτια σε εντολή ή επώδυνο ερέθισμα. Μπορεί να παρουσιάζει θάμβος οράσεως ή διπλωπία, απώλεια συνείδησης που διαρκεί αρκετά λεπτά έως ώρες, έμετο ή ναυτία. Ακόμα, διαταραχή της συμπεριφοράς με διέγερση, επιθετικότητα ή άλλη ασυνήθιστη συμπεριφορά. Επίσης, δυσκολία στην ομιλία, επαναλαμβάνεται διαρκώς, σπασμοί ή επιληπτική κρίση, υπνηλία (λήθαργος) στην οποία ο ασθενής αφυπνίζεται μετά από ερέθισμα.
Βαριά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση (GCS: 8-3): ο ασθενής είναι αναίσθητος, σε κώμα, με αδυναμία αφύπνισης από τον ύπνο. Δεν ανοίγει αυτόματα τα μάτια. Παρουσιάζει διαταραχές στις κόρες των οφθαλμών ή παθολογικές κινητικές αντιδράσεις. Απώλεια της συνείδησης με πιθανή ακανόνιστη αναπνοή. Υπάρχει ανάγκη για άμεση διασωλήνωση του ασθενούς.
Η Ταξινόμηση της Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης από τα ευρήματα στην Αξονική Τομογραφία.
Ανάλογα με το είδος της βλάβης στην Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου, η Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση διακρίνεται σε δύο τύπους οι οποίοι συχνά συνυπάρχουν και είναι:
- Η εστιακή τραυματική βλάβη (θλάσεις, αιματώματα, κατάγματα του κρανίου, κτλ.).
- Η διάχυτη τραυματική βλάβη (εγκεφαλική διάσειση, διάχυτη αξονική βλάβη, εγκεφαλικό οίδημα, κτλ.).
Στην Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου, μερικές φορές δεν παρουσιάζονται ευρήματα ή είναι πολύ μικρής ευκρίνειας (πχ. στην διάχυτη αξονική βλάβη). Μπορεί να χρειαστεί η Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου για την διάγνωση.
Ποια είναι τα συμπτώματα μετά από Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Η κλινική εικόνα του ασθενούς με Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση εξαρτάται από τον τύπο και την βαρύτητα του τραυματισμού. Επίσης, από την θέση, την έκταση και το είδος της εγκεφαλικής βλάβης.
Στην Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση, τα κυριότερα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι:
- Πονοκέφαλος (κεφαλαλγία).
- Ναυτία, έμετος και ζάλη.
- Διαταραχές της συγκέντρωσης, λήθαργο ή σύγχυση. Διαταραχή της συμπεριφοράς. Διαταραχές της ομιλίας.
- Διαταραχές της όρασης με θάμβος οράσεως (θολή όραση), διπλωπία (διπλή όραση), φωτοφοβία, κτλ.
- Περιτραυματική αμνησία, παροδική απώλεια της συνείδησης μετά την κάκωση.
- Διαταραχές στην κίνηση με αδυναμία ή παράλυση σε μια πλευρά του σώματος, χέρι και πόδι.
- Ρινόρροια ή ωτόρροια (εκροή υγρού, διαυγούς ή αιματηρού, από την μύτη ή το αυτί).
- Επιληπτικές κρίσεις.
- Βυθιότητα ή κώμα.
Όταν οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα εμφανιστεί σε ασθενή με κάκωση κεφαλής, πρέπει να αναζητηθεί άμεσα ιατρική βοήθεια.
Ποιες είναι οι επιπλοκές και οι παρενέργειες σε μια Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Μετά από μια Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση μπορεί να παρουσιαστούν διάφορες επιπλοκές και όσο βαρύτερη είναι η κάκωση, τόσο περισσότερες και σημαντικότερες είναι οι επιπτώσεις.
Οι κυριότερες επιπλοκές και επιπτώσεις που παρουσιάζονται μετά την Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση είναι:
- Τραυματική εγκεφαλική βλάβη (Διάσειση, Θλάση, Αιμάτωμα, Αιμορραγία, Εγκεφαλικό Οίδημα, κτλ.).
- Kεφαλαλγία, ζάλη.
- Επιληπτικές κρίσεις.
- Υδροκέφαλος.
- Λοίμωξη, μηνιγγίτιδα.
- Γνωσιακές διαταραχές (μνήμη, εκμάθηση, προσοχή, συγκέντρωση, κτλ.).
- Προβλήματα στην ομιλία και την κατανόηση του λόγου (αφασία, δυσφασία, δυσαρθρία κτλ.).
- Βλάβη κρανιακών νεύρων που μπορεί να προκαλέσει απώλεια της όσφρησης και της γεύσης.
- Ζάλη, εμβοές, απώλεια ακοής, διαταραχές στην όραση (τύφλωση, διπλωπία), παράλυση των μυών και υπαισθησία στο πρόσωπο.
- Διαταραχή στην συμπεριφορά, ψυχιατρικές και ψυχολογικές διαταραχές (κατάθλιψη, άγχος, θυμός, αυπνία, χαρά, επιθετικότητα, αδιαφορία, απάθεια, φοβίες, κτλ.).
- Διαταραχή του επιπέδου συνείδησης, μόνιμη ή παροδική (κώμα, φυτική κατάσταση, κατάσταση ελάχιστης συνείδησης, εγκεφαλικός θάνατος).
Ποια είναι η αντιμετώπιση στην Ελαφρά Κρανιοεγκεφαλική Κακώση;
Γενικά, η Ελαφρά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση που δεν παρουσιάζει ευρήματα στην Αξονική Τομογραφία, δεν χρειάζεται νοσηλεία. Ο ασθενής μπορεί να πάει στο σπίτι με οδηγίες για ξεκούραση και φαρμακευτική αγωγή (παυσίπονα).
Όταν υπάρχουν ευρήματα στην Αξονική Τομογραφία όπως οι θλάσεις εγκεφάλου, μικρό αιμάτωμα, κάταγμα κρανίου, τραυματική υπαραχνοειδής αιμορραγία, ή παρουσιάζεται έκπτωση του επιπέδου συνειδήσεως (GCS < 15), θα χρειαστεί νοσηλεία ολίγων ημερών. Η ανάρρωση των ασθενών είναι ικανοποιητική, αν και μερικές φορές απαιτείται παράταση της νοσηλείας.
Συνήθως η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με παρακολούθηση του επιπέδου συνειδήσεως, με αναλγητικά και ενίοτε με αντιεπιληπτική και αποιδηματική αγωγή. Κάποιες φορές όμως παρουσιάζουν εξέλιξη κατά την παρακολούθηση και τότε μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Ποια είναι η αντιμετώπιση στην Μέτρια και Βαριά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Η Μέτρια και η Βαριά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση χρειάζονται νοσηλεία. Η αντιμετώπιση εξαρτάται από το είδος της βλάβης, το μέγεθος της βλάβης και την περιοχή του εγκεφάλου όπου βρίσκεται. Επίσης, λαμβάνονται υπόψιν τα συμπτώματα, η κλινική εικόνα και το επίπεδο συνείδησης του ασθενούς.
Η Κρανιοτομία.
Εάν η βλάβη (πχ. αιμάτωμα) είναι μεγάλη και ασκεί πίεση στον εγκέφαλο, μπορεί να επηρεάσει την λειτουργία του. Ο ασθενής μπορεί τελικά να πέσει σε κώμα και να καταλήξει. Σε αυτές τις περιπτώσεις η αντιμετώπιση είναι η επείγουσα χειρουργική επέμβαση (είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση). Γίνεται με συγκεκριμένη χειρουργική τεχνική, την Κρανιοτομία.
Στην κρανιοτομία αφαιρείται προσωρινά ένα τμήμα του κρανίου πάνω από την περιοχή του αιματώματος. Στην συνέχεια αφαιρείται το αιμάτωμα. Το επισκληρίδιο αιμάτωμα βρίσκεται πάνω από την σκληρά μήνιγγα. Το υποσκληρίδιο αιμάτωμα βρίσκεται κάτω από την σκληρά μήνιγγα και γιαυτό χρειάζεται η διάνοιξή της. Αφού αφαιρεθεί το αιμάτωμα, ελέγχονται τυχόν εστίες αιμορραγίας. Ακολουθεί επανασυρραφή της σκληράς μήνιγγας (μηνιγγοπλαστική) και επανατοποθέτηση του οστού (κρανιοπλαστική).
Το ποσοστό της θνησιμότητας και της νοσηρότητας σε αυτές τις επεμβάσεις είναι υψηλό.
Διαβάστε αναλυτικά:
Η Κρανιοανατρήση.
Στην περίπτωση του χρόνιου υποσκληριδίου αιματώματος, η θεραπεία γίνεται με την κρανιοανατρήση και παροχέτευση του Αιματώματος. Μερικές φορές, σε μικρά ασυμπτωματικά χρόνια υποσκληρίδια αιματώματα, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική. Το ποσοστό θνησιμότητας στο Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα είναι μικρότερο σε σχέση με το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα.
Διαβάστε αναλυτικά:
Η Κρανιοπλαστική.
Στην περίπτωση των καταγμάτων του κρανίου, η αντιμετώπιση είναι κυρίως συντηρητική. Σπάνια, στα εμπιεστικά και τα επιπλεγμένα κατάγματα η θεραπεία μπορεί να είναι χειρουργική. Η επέμβαση ονομάζεται Κρανιοπλαστική. Ανάλογα με τα χειρουργικά ευρήματα και τα ευρήματα της Αξονικής Τομογραφίας, μπορεί να μετατραπεί σε Κρανιοτομία ή Κρανιεκτομία.
Η Αποσυμπιεστική Κρανιεκτομία.
Η Αποσυμπιεστική Κρανιεκτομία είναι η χειρουργική επέμβαση στην οποία πραγματοποιείται μόνιμη αφαίρεση ενός τμήματος του οστού του κρανίου. Με την επέμβαση αυτή δίνεται χώρος στον εγκέφαλο και διατηρείται χαμηλή η ενδοκράνια πίεση.
Σε ασθενείς με Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά ή χειρουργικά, μπορεί να εμφανιστεί το Οίδημα Εγκεφάλου. Το Εγκεφαλικό Οίδημα μπορεί να πιέσει και να παρεκτοπίσει τις δομές του εγκεφάλου και να αυξήσει την ενδοκράνια πίεση. Το αποτέλεσμα είναι ο ασθενής να πέσει σε κώμα, να χρειαστεί διασωλήνωση και μεταφορά στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Το εγκεφαλικό οίδημα μπορεί να εμφανιστεί και κατά την διάρκεια της Κρανιοτομίας για την αφαίρεση αιματώματος, κάποιου όγκου κτλ.
Στις περιπτώσεις που παρουσιάζεται το Εγκεφαλικό Οίδημα, χρειάζεται η παρακολούθηση της πίεσης στον εγκέφαλο, και γιαυτό τοποθετείται ένας καθετήρας μέτρησης της ενδοκράνιας πίεσης. Όταν η ενδοκράνια πίεση είναι αυξημένη, χορηγείται φαρμακευτική αποιδηματική αγωγή και γίνονται συγκεκριμένοι θεραπευτικοί χειρισμοί. Εάν δεν ελεγχθεί η πίεση, μπορεί να χρειαστεί τελικά η Αποσυμπιεστική Κρανιεκτομία.
Η Αποσυμπιεστική Κρανιεκτομία είναι μία επέμβαση διάσωσης του ασθενούς και το ποσοστό της θνησιμότητας και της νοσηρότητας σε αυτές τις επεμβάσεις είναι πολύ υψηλό.
Ποια είναι η πρόγνωση στην Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση;
Η πρόγνωση στην κρανιοεγκεφαλική κάκωση είναι χειρότερη όσο αυξάνεται η βαρύτητα της κάκωσης. Στην ελαφρά κρανιοεγκεφαλική κάκωση που δεν παρουσιάζει ευρήματα στην αξονική τομογραφία, η πρόγνωση είναι πολύ καλή. Αλλά και όταν υπάρχουν ευρήματα στην αξονική τομογραφία ή ελαφρά έκπτωση του επιπέδου συνειδήσεως, η ανάρρωση των ασθενών είναι ικανοποιητική. Συνήθως δεν προκαλείται μόνιμη αναπηρία. Στις μέτριες και βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, η πρόγνωση είναι βαριά. Η ανάρρωση των ασθενών είναι μακροχρόνια και πολλές φορές δύσκολη. Παρουσιάζουν ψηλό ποσοστό αναπηρίας (μόνιμης) και θνησιμότητας, ειδικά οι βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Ο τύπος της βλάβης του εγκεφάλου διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόγνωση. Το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα έχει υψηλό ποσοστό νοσηρότητας και θνησιμότητας, ενώ το χρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα έχει μικρότερο ποσοστό. Το επισκληρίδιο αιμάτωμα, εάν αντιμετωπιστεί άμεσα, έχει άριστη πρόγνωση στην πλειοψηφία των ασθενών. Η διάχυτη αξονική βλάβη έχει κακή πρόγνωση ως προς την νευρολογική αποκατάσταση. Το οίδημα του εγκεφάλου έχει το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας και νοσηρότητας.
Η γενικότερη κατάσταση της υγείας και η ηλικία του ασθενούς, επίσης επηρεάζουν την πρόγνωση. Ασθενείς μεγαλύτεροι σε ηλικία, με χρόνια νοσήματα και με καταχρήσεις ουσιών έχουν χειρότερη πρόγνωση συγκριτικά με νεότερους και υγιείς ασθενείς.
Η Εγκεφαλική Διάσειση:
Η εγκεφαλική διάσειση είναι η παροδική διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφάλου που προκαλείται από τραυματισμό της κεφαλής. Στην Αξονική Τομογραφία του Εγκεφάλου δεν ανευρίσκονται τραυματικές βλάβες στον εγκέφαλο. Είναι ο συχνότερος τύπος Κρανιοεγκεφαλικής Κάκωσης και μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή εγκεφαλική διάσειση.
Στις διάφορες τραυματικές κακώσεις της κεφαλής παρουσιάζεται ένας μηχανισμός γρήγορης κίνησης της κεφαλής μπρος-πίσω ή δεξιά-αριστερά και κατά την κίνηση αυτή, συχνά, ο εγκέφαλος συγκρούεται με την εσωτερική ανένδοτη επιφάνεια του κρανίου. Αυτός ο μηχανισμός παρουσιάζεται και χωρίς πλήξη (χτύπημα) στο κεφάλι, όπως όταν παρουσιάζονται δυνάμεις επιτάχυνσης και επιβράδυνσης στο σώμα. Επίσης μπορεί να συμβεί στο λεγόμενο "σύνδρομο ανατάραξης του μωρού" (shaken baby syndrome).
Τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν κυρίως την εγκεφαλική διάσειση είναι η απώλεια της συνείδησης και η περιτραυματική αμνησία. Η απώλεια της συνείδησης είναι για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι το πολύ μια ώρα και δεν είναι πάντα απαραίτητο. Ο ασθενής με εγκεφαλική διάσειση παρουσιάζει επίσης επίσης πονοκέφαλο (κεφαλαλγία) ναυτία, έμετο και ζάλη. Επίσης παρουσιάζει διαταραχές της συγκέντρωσης, διαταραχή της συμπεριφοράς και του λόγου, σύγχυση, λήθαργο κτλ. Τα συμπτώματα στην εγκεφαλική διάσειση μπορεί να παρουσιαστούν αμέσως μετά τον τραυματισμό ή να εμφανιστούν μετά από ώρες ή ημέρες.
Το Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα:
Το Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα συγκαταλέγεται στις τραυματικές βλάβες του εγκεφάλου και προκαλείται μετά από μια βαριά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Το αποτέλεσμα της κάκωσης είναι η τραυματική ρήξη των αρτηριών της σκληράς μήνιγγας ή των φλεβών στον υποσκληρίδιο χώρο και η δημιουργία αιματώματος σε αυτόν τον χώρο. Διακρίνεται σε Οξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα, Υποξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα και Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα.
Οξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα.
Το Οξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα παρουσιάζεται άμεσα (μέσα σε λεπτά ή μερικές ώρες) μετά την Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Μπορεί να λάβει γρήγορα μεγάλες διαστάσεις. Το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα προκαλεί συμπτώματα στον ασθενή όπως είναι οι διαταραχές της κίνησης του χεριού και του ποδιού. Επίσης, προκαλεί διαταραχές της ομιλίας, επιληπτικές κρίσεις, βυθιότητα, κώμα κτλ.).
Η αντιμετώπιση στο Οξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα μερικές φορές είναι η επείγουσα χειρουργική επέμβαση (κρανιοτομία και αφαίρεση του Οξέος Υποσκληριδίου Αιματώματος). Το ποσοστό της θνησιμότητας στο Οξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα είναι υψηλό.
Διαβάστε αναλυτικά:
Υποξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα.
Το Υποξύ Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα παρουσιάζεται μετά από μια Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Η εξέλιξη του αιματώματος απαιτεί περισσότερο χρόνο (από 48 ώρες έως και 2 εβδομάδες). Μερικές φορές αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση. Παρουσιάζει μικρότερο ποσοστό θνησιμότητας σε σχέση με το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα.
Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα.
Το Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα είναι ασυμπτωματικό στην αρχή και εξελίσσεται με βραδύ ρυθμό ώστε τα συμπτώματά του και η νευρολογική του εικόνα να εμφανίζονται προοδευτικά μετά από εβδομάδες ή και μήνες, όσο το αιμάτωμα μεγαλώνει. Συνήθη συμπτώματα στο Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα είναι η κεφαλαλγία, η σύγχυση, η αστάθεια στην βάδιση, οι διαταραχές του λόγου. Επίσης είναι η ζάλη, η ναυτία, ο έμετος, η αδυναμία στη μία πλευρά του σώματος, επιληπτικές κρίσεις κτλ.
Η θεραπεία συχνά γίνεται με την χειρουργική επέμβαση (Κρανιοανάτρηση και παροχέτευση του Χρόνιου Υποσκληριδίου Αιματώματος). Σπάνια, η αντιμετώπιση στο Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα μπορεί να είναι συντηρητική όπως συμβαίνει σε μικρά, ασυμπτωματικά αιματώματα. Το ποσοστό θνησιμότητας στο Χρόνιο Υποσκληρίδιο Αιμάτωμα είναι μικρότερο σε σχέση με το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα.
Διαβάστε αναλυτικά:
Το Επισκληρίδιο Αιμάτωμα
Το Επισκληρίδιο Αιμάτωμα παρουσιάζεται μετά από μια κάκωση της κεφαλής (π.χ. τροχαίο ατύχημα). Η κάκωση έχει ως αποτέλεσμα κάποιο κάταγμα στο κρανίο και τον τραυματισμό ενός αγγείου (συνήθως αρτηρίας). Έτσι συγκεντρώνεται αίμα και δημιουργείται αιμάτωμα (πήγμα) μεταξύ του κρανίου και της σκληράς μήνιγγας. Λόγω της αρτηριακής του προέλευσης έχει την τάση να αυξάνεται ταχέως σε μέγεθος, με αποτέλεσμα να πιέζει τον εγκέφαλο.
Προκαλεί συμπτώματα όπως διαταραχές της κίνησης και αδυναμία του αντίπλευρου χεριού και ποδιού. Επίσης προκαλεί διαταραχές της ομιλίας, βυθιότητα, επιληπτικές κρίσεις, κτλ. Αν μείνει χωρίς αντιμετώπιση ο ασθενής, είναι πιθανό να πέσει σε κώμα και να επέλθει ο θάνατος. Η διάγνωση του Επισκληριδίου Αιματώματος γίνεται με την Αξονική Τομογραφία του Εγκεφάλου.
Η αντιμετώπιση του είναι πολλές φορές χειρουργική. Το χειρουργείο για το Επισκληριδίο Αιμάτωμα είναι η επέμβαση της κρανιοτομίας. Σε ένα μικρό ποσοστό των ασθενών με Επισκληρίδιο Αιμάτωμα η αντιμετώπιση μπορεί να είναι συντηρητική. Προϋπόθεση αποτελεί το αιμάτωμα να είναι μικρό και να μην επηρεάζει νευρολογικά τον ασθενή. Πρέπει όμως να παραμένει εντός του νοσοκομείου υπό στενή ιατρική παρακολούθηση. Αυτό γιατί αν παρουσιαστεί επιδείνωση θα χρειαστεί άμεση χειρουργική παρέμβαση.
Το Τραυματικό Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα:
Το Τραυματικό Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα παρουσιάζεται μετά από βαριά Κρανιοεγκεφαλική Κάκωση. Είναι αποτέλεσμα της ρήξης των αγγείων (αρτηρίες ή φλέβες) και της συγκέντρωσης αίματος μέσα στο εγκεφαλικό παρέγχυμα.
Τα συμπτώματα στο Τραυματικό Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα σχετίζονται με το μέγεθος και την περιοχή του εγκεφάλου όπου βρίσκεται το αιμάτωμα. Εάν είναι μεγάλο και ασκεί πίεση στις γειτονικές του δομές, μπορεί να επηρεάσει την λειτουργία του εγκεφάλου. Ο ασθενής μπορεί να πέσει σε κώμα και τελικά να καταλήξει. Η διάγνωση γίνεται με την Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου.
Η αντιμετώπιση του Τραυματικού Ενδοεγκεφαλικού Αιμάτωματος είναι χειρουργική, εφόσον είναι μεγάλο και προκαλεί συμπτώματα. Η χειρουργική επέμβαση για το Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα είναι η κρανιοτομία. Η αφαίρεση δηλαδή ενός τμήματος του κρανίου και ακολούθως αφαίρεση του αιματώματος μέσα στον εγκέφαλο.
Η Εγκεφαλική Θλάση.
Η Εγκεφαλική Θλάση ή Αιμορραγική Θλάση του εγκεφάλου είναι ο εστιακός τραυματισμός του εγκεφαλικού παρεγχύματος. Προκαλείται μετά από τραυματισμό της κεφαλής. Η Αιμορραγική θλαση που λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις ονομάζεται Τραυματικό Ενδοεγκεφαλικό Αιμάτωμα.
Τα συμπτώματα στην Εγκεφαλική Θλάση έχουν να κάνουν με την θέση αυτής στον εγκέφαλο. Μπορεί ο ασθενής να παρουσιάζει μυική αδυναμία (χέρι ή πόδι), διαταραχή της ομιλίας της συμπεριφοράς ή και του επιπέδου συνείδησης. Συχνά οι ασθενείς αυτοί παρουσιάζουν διαδοχικά επεισόδια διέγερσης και επιθετικότητας, υπνηλίας ή βυθιότητας. Μπορεί επίσης να εκδηλώσουν επιληπτικές κρίσεις λόγω ερεθισμού του εγκεφαλικού φλοιού.
Γενικά οι Εγκεφαλικές Θλάσεις αντιμετωπίζονται συντηρητικά, δεν χρήζουν δηλαδή χειρουργικής αντιμετώπισης. Η ανάρρωση τους είναι ικανοποιητική αν και μερικές φορές απαιτεί αρκετές ημέρες νοσηλείας. Κάποιες φορές όμως παρουσιάζουν έντονο εγκεφαλικό οίδημα. Το εγκεφαλικό οίδημα μπορεί να πιέζει και να παρεκτοπίζει τον υγιείς δομές, καθώς επίσης και να αυξάνει την ενδοκράνια πίεση. Σε αυτές τις περιπτώσεις εκτός από την φαρμακευτική αποιδηματική αγωγή, μπορεί να χρειαστεί και χειρουργική επέμβαση κρανιεκτομίας.
Η Τραυματική Υπαραχνοειδής Αιμορραγία:
Η Τραυματική Υπαραχνοειδής Αιμορραγία συμβαίνει μετά από μία κάκωση της κεφαλής. Προκαλείται από τον τραυματισμό μικρών αγγείων στην επιφάνεια του εγκεφάλου. Τα αγγεία αυτά βρίσκονται στον υπαραχνοειδή χώρο, μεταξύ της αραχνοειδούς και της χοριοειδούς μήνιγγας.
Η συλλογή αίματος σε αυτή την περίπτωση είναι διάχυτη και η Υπαραχνοειδής Αιμορραγία δεν χρήζει χειρουργικής επέμβασης. Μπορεί να δράσει ερεθιστικά στον εγκέφαλο και να προκαλέσει Επιληπτικές Κρίσεις ή διαταραχή του επιπέδου συνείδησης (βυθιότητα, υπνηλία, κώμα). Η αντιμετώπισή της Τραυματικής Υπαραχνοειδούς Αιμορραγίας είναι συντηρητική.
Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.
Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.
