Τι είναι η Αυχενική Μυελοπάθεια;
Η Αυχενική Μυελοπάθεια είναι η παθολογική κατάσταση που προκαλείται από βλάβη του νωτιαίου μυελού στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η συχνότερη αιτία στην Αυχενική Μυελοπάθεια είναι η συμπίεση του νωτιαίου μυελού λόγω της Στένωσης του Αυχένα.
Σε ποιους ασθενείς παρουσιάζεται;
Η Αυχενική Μυελοπάθεια είναι η πιο συχνή μορφή μυελοπάθειας. Συνήθως παρουσιάζεται σε ασθενείς με ηλικία άνω των 40 ετών. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε νεότερους ασθενείς, όπως στην συγγενή στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Στην Αυχενική Σπονδύλωση παρουσιάζεται με συχνότητα περίπου 4 νέα περιστατικά ανά 100.000 γενικού πληθυσμού κάθε χρόνο.
Ποιες είναι οι αιτίες για την Αυχενική Μυελοπάθεια;
Η συχνότερη αιτία στην Αυχενική Μυελοπάθεια είναι η Αυχενική Στένωση λόγω της Εκφυλιστικής Νόσου Σπονδυλικής Στήλης (αυχενική σπονδύλωση με μυελοπάθεια). Η στένωση προκαλεί πίεση με αποτέλεσμα την βλάβη του νωτιαίου μυελού με συμπτώματα που παρουσιάζονται άμεσα ή σταδιακά.
Άλλες αιτίες είναι:
- Τα Αυτοάνοσα νοσήματα, όπως είναι η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα. Πολύ συχνά προκαλούν εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην Σπονδυλική Στήλη με αποτέλεσμα την μυελοπάθεια από πίεση του νωτιαίου μυελού.
- Οι Χωροκατακτητικές εξεργασίες όπως είναι οι όγκοι, οι κύστεις και το αιμάτωμα της σπονδυλικής στήλης.
- Τα τραύματα, τα τροχαία ατυχήματα και γενικά οι κακώσεις στην σπονδυλική στήλη μπορεί να προκαλέσουν εξάρθρημα ή κάταγμα των σπονδύλων. Όταν προκαλείται από τραύμα ονομάζεται Oξεία ή Tραυματική Mυελοπάθεια.
- Λιγότερο συχνές αιτίες είναι η λοίμωξη, η φλεγμονή, η ακτινοθεραπεία κτλ. Όταν προκαλείται από διαταραχή της αιμάτωσης του νωτιαίου μυελού ονομάζεται Ισχαιμική Mυελοπάθεια. Όταν οφείλεται σε φλεγμονή ονομάζεται Μυελίτιδα.
- Η κληρονομικότητα στην Αυχενική Μυελοπάθεια δεν έχει τεκμηριωθεί με σαφήνεια.
Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στην Αυχενική Μυελοπάθεια;
Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στην Αυχενική Μυελοπάθεια;
Στην Αυχενική Μυελοπάθεια τα κυριότερα συμπτώματα είναι:
- Αυχεναλγία, δυσκαμψία αυχένα, ενοχλήματα στον αυχένα, πονοκέφαλος.
- Μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή υπαισθησία, πόνος στα χέρια. Αδυναμία στα χέρια.
- Δυσκολία στην εκτέλεση των λεπτών κινήσεων. Χαρακτηριστική δυσχέρεια στο περπάτημα και την ισορροπία, καθώς και άλλα προβλήματα συντονισμού των κινήσεων (αστάθεια βάδισης).
- Αυξημένα ή παθολογικά τενόντια αντανακλαστικά, σπαστικότητα, κλώνο και ατροφία των χεριών και των ποδιών.
- Σε προχωρημένες καταστάσεις διαταραχή στην λειτουργία των σφιγκτήρων του εντέρου και της ουροδόχου κύστης, καθώς και της σεξουαλικής λειτουργίας.
Τα συμπτώματα συνήθως εξελίσσονται αργά και παρουσιάζουν σταθερή εξέλιξη για αρκετά χρόνια. Ορισμένοι από τους ασθενείς όμως μπορεί να επιδεινωθούν πιο γρήγορα.
Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση;
Για την διάγνωση της νόσου πραγματοποιείται η Μαγνητική Τομογραφία της Αυχενικής Μοίρας. Αναδεικνύει το χαρακτηριστικό παθολογικό σήμα (μυελοπάθεια) από την συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Προσδιορίζει τα αίτια της βλάβης (κήλη δίσκου, οστεόφυτα, κτλ.), δίνοντας στον χειρουργό τις απαραίτητες πληροφορίες για την θεραπεία.
Λιγότερο συχνά χρησιμοποιείται η Αξονική Τομογραφία, η οποία μπορεί να μας δώσει επιπλέον πληροφορίες κυρίως για τις οστικές δομές.
Το Ηλεκτρομυογράφημα των άνω και κάτω άκρων χρησιμοποιείται μερικές φορές για διαφοροδιαγνωστικούς σκοπούς.
Ποια είναι η θεραπεία στην αυχενική Μυελοπάθεια;
Η συντηρητική θεραπεία στην Αυχενική Μυελοπάθεια προσφέρει μόνο ανακούφιση από τα συμπτώματα, χωρίς να αντιμετωπίζει πραγματικά το πρόβλημα. Αποτελεί όμως επιλογή σε ασθενείς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν.
Αντιμετωπίζονται με συντηρητικά μέσα (αυχενικό κολάρο, φυσικοθεραπεία και φαρμακευτική αγωγή). Για να εξαλειφθεί η συμπίεση του νωτιαίου μυελού και να αποφευχθεί η επιδείνωση της κατάστασης, απαιτείται πάντα η χειρουργική επέμβαση.
Η φαρμακευτική αγωγή:
Η χρήση των παυσίπονων συχνά οδηγεί σε σημαντική ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τα αναλγητικά φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν και σαν ένεση ή σαν αλοιφή. Πάντοτε η αγωγή χορηγείται και τροποποιείται από γιατρό.
Ο αυχενικός κηδεμόνας:
Όταν η αυχεναλγία είναι έντονη, συστήνεται η εφαρμογή του αυχενικού κολάρου (αυχενικός κηδεμόνας) μαλακού τύπου. Το κολάρο σταθεροποιεί την Σπονδυλική Στήλη και ελαττώνει τον πόνο.
Συστήνεται για λίγες ημέρες και για τις περιπτώσεις που δεν βελτιώνονται άμεσα με φαρμακευτική αγωγή. Η ακινητοποίηση του αυχένα για λίγες ημέρες ή εβδομάδες μπορεί να προσφέρει σημαντική ανακούφιση.
Πρέπει να αποφεύγεται η μακροχρόνια χρήση του. Μπορεί να ατροφήσουν οι αυχενικοί μύες και να επανέλθει ο πόνος με περισσότερα προβλήματα στον αυχένα.
Η Φυσικοθεραπεία στην Αυχενική Μυελοπάθεια.
Στην Αυχενική Μυελοπάθεια η φυσικοθεραπεία στοχεύει στην βελτίωση των συμπτωμάτων. Η κακή και λανθασμένη στάση του σώματος στις διάφορες δραστηριότητες αλλά και στην ξεκούραση, μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά την μυελοπάθεια. Εξάλλου, η αδυναμία των μυών του αυχένα έχει ως αποτέλεσμα την διαταραχή της φυσιολογικής ανατομίας της σπονδυλικής στήλης και παράλληλα την συμπίεση του νωτιαίου μυελού με επιδείνωση της μυελοπάθειας.
Στην Φυσικοθεραπεία εφαρμόζονται ειδικές ασκήσεις που βοηθούν στην σταθεροποίηση και την προστασία της σπονδυλικής στήλης. Ένα πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών του αυχένα, των ώμων, των χεριών μπορεί να αποκαταστήσει την ευελιξία της σπονδυλικής στήλης.
Γίνεται από έμπειρο φυσικοθεραπευτή, ο οποίος εξατομικεύει το πρόγραμμα. Δείχνει και προσαρμόζει τις διάφορες ασκήσεις ανάλογα με τις ανάγκες, παρακολουθεί την βελτίωση και την σωστή θέση του σώματος.
Η Χειρουργική Θεραπεία για την Αυχενική Μυελοπάθεια.
Υπάρχουν αρκετές επεμβάσεις για την Αυχενική Μυελοπάθεια που μπορούν να προταθούν από τον Νευροχειρουργό. Ανάλογα με τα απεικονιστικά ευρήματα και την βαρύτητα της νόσου, το προτεινόμενο χειρουργείο εξατομικεύεται σε κάθε ασθενή.
Οι σημαντικότερες τεχνικές αποσυμπίεσης του νωτιαίου μυελού συνήθως συνοδεύονται και από τεχνικές σταθεροποίησης ή Σπονδυλοδεσίας. Εφαρμόζονται με πρόσθια ή με οπίσθια προσπέλαση, ενίοτε και με συνδυασμό των δύο τεχνικών.
Ποιες είναι οι ενδείξεις για χειρουργείο;
Στην Αυχενική Μυελοπάθεια η χειρουργική επέμβαση έχει ένδειξη σε ασθενείς με κλινικά συμπτώματα και ευρήματα μυελοπάθειας στην Μαγνητική Τομογραφία.
Το χειρουργείο στον Αυχένα είναι αναγκαίο και προτείνεται νωρίς, όταν έχουν φανεί τα πρώιμα συμπτώματα της νόσου, έστω και ήπια. Τέτοια συμπτώματα είναι για παράδειγμα ο πόνος, η αδυναμία ή το μούδιασμα στα χέρια και τα πόδια.
Άλλες ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση είναι η δυσχέρεια στην ορθοστάτηση, το περπάτημα, οι διαταραχές ουροδόχου κύστης και παχέος εντέρου κτλ.
Στο σύνολό τους τα συμπτώματα αυτά περιορίζουν την καθημερινή δραστηριότητα ή και υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής.
Η Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία.
Στην Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή και Σπονδυλοδεσία πραγματοποιείται δισκεκτομή, σε ένα ή περισσότερα επίπεδα. Το αποτέλεσμα είναι η αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού. Η Σπονδυλοδεσία γίνεται με την χρήση υλικών όπως διασωματικός κλωβός “PEEK”, με ή χωρίς πλάκα τιτανίου και οστικό μόσχευμα.
Αυχενική Πεταλεκτομή.
Πραγματοποιείται πεταλεκτομή σε ένα ή σε περισσότερα επίπεδα για την διεύρυνση του νωτιαίου σωλήνα. Μπορεί να είναι μια πολύ καλή επιλογή σε ορισμένους ασθενείς. Συνήθως ακολουθεί Οπίσθια Αυχενική Σπονδυλοδεσία με βίδες και ράβδους τιτανίου.
Πως είναι ο ασθενής μετά την επέμβαση;
Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει πόνο μετά το χειρουργείο στην περιοχή του χειρουργικού τραύματος και γιαυτό χορηγούνται αναλγητικά, κοινά παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Συνήθως, το πρωί της επομένης ημέρας κινητοποιείται και σηκώνεται από το κρεβάτι. Η νοσηλεία διαρκεί μία ημέρα (ή για 2-3 ημέρες, ανάλογα με την επέμβαση) και μετά μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι και να συνεχίσει εκεί την ανάρρωση.
Ποια είναι η αποκατάσταση μετά το χειρουργείο για την Αυχενική Μυελοπάθεια;
Ανάλογα με την βαρύτητα της επέμβασης, η αποκατάσταση μετά από χειρουργείο για Αυχενική Μυελοπάθεια και η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες είναι σταδιακή. Οι περισσότεροι ασθενείς θα παρατηρήσουν σημαντική βελτίωση και στους υπόλοιπους θα σταματήσει η επιδείνωση των συμπτωμάτων. Σε ένα μικρό ποσοστό θα συνεχιστεί η σταδιακή επιδείνωση, παρότι χειρουργήθηκαν.
Πάρα πολύ βοηθάει στην μετεγχειρητική αποκατάσταση το καθημερινό περπάτημα. Είναι η πιο κατάλληλη άσκηση και δεν καταπονεί την Σπονδυλική Στήλη. Αργότερα, μπορεί να χρειαστεί και η φυσικοθεραπεία με κάποιες ειδικές ασκήσεις.
Χρειάζεται προσοχή στις οδηγίες του ιατρού (περιορισμός στην εργασία, στην οδήγηση, στην άρση βάρους, κτλ.). Η επιστροφή στην εργασία ή την οδήγηση γίνεται μετά από ένα μήνα περίπου. Η ελαφρά γυμναστική και ακόμα περισσότερες δραστηριότητες μετά από 1,5 με 2 μήνες. Τέλος, ο αθλητισμός μετά από 3 με 6 μήνες, όταν η αποκατάσταση έχει ολοκληρωθεί σημαντικά.
Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.
Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.
