Εισαγωγή:
Το Μηνιγγίωμα είναι Όγκος Εγκεφάλου που προέρχεται από τα κύτταρα της αραχνοειδούς μήνιγγας. Εμφανίζεται συχνότερα σε ενήλικες 40 έως 70 ετών και πιο συχνά στις γυναίκες. Τα Μηνιγγιώματα είναι οι συχνότεροι καλοήθεις πρωτοπαθείς Όγκοι Εγκεφάλου. Για την θεραπεία προτείνονται η παρακολούθηση, η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.
Τι είναι το Μηνιγγίωμα;
Το Μηνιγγίωμα είναι Όγκος Εγκεφάλου ο οποίος προέρχεται από τα κύτταρα της αραχνοειδούς μήνιγγας. Αναπτύσσεται αργά, δεν διηθεί τον εγκέφαλο και είναι καλοήθης σε ποσοστό 85%. Είναι ο συχνότερος καλοήθης πρωτοπαθής Όγκος Εγκεφάλου.
Σε ποιους ασθενείς εμφανίζεται;
Το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου εμφανίζεται συχνότερα σε ενήλικες 40 έως 70 ετών. Πιο συχνά εμφανίζεται στις γυναίκες παρά στους άνδρες, με αναλογία τρεις προς έναν. Γενικότερα, τα Μηνιγγιώματα είναι οι πιο συχνοί πρωτοπαθείς Όγκοι Εγκεφάλου στους ενήλικες, σε ποσοστό 39%.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες η συχνότητα υπολογίζεται περίπου 97 νέα περιστατικά ανά 100.000 γενικού πληθυσμού κάθε χρόνο.
Που εντοπίζονται τα Μηνιγγιώματα;
Τα Mηνιγγιώματα αναπτύσσονται σε διάφορες θέσεις στο κρανίο και είναι προσκολλημένα στην σκληρά μήνιγγα του εγκεφάλου. Συχνότερα ανευρίσκονται κατά μήκος του άνω οβελιαίου κόλπου και στις ραφές του κρανίου.
Ανάλογα με την θέση όπου εντοπίζονται διακρίνονται σε:
- Παραοβελιαία και του Δρεπάνου (Parasagittal, Falcine: 25%). Εντοπίζονται κατά μήκος του άνω οβελιαίου κόλπου, του μετωπιαίου και βρεγματικού λοβού καθώς και στο δρέπανο.
- Της Κυρτότητας του κρανίου (Convexity 19%). Συνήθως σε σχέση με τις ραφές του κρανίου.
- Της Πτέρυγας του Σφηνοειδούς (Sphenoid ridge 17%).
- Υπερεφιππιακά (Suprasellar 9%).
- Του Οπισθίου Κρανιακου Βόθρου (Posterior fossa 8%), όπως είναι το Μηνιγγίωμα Παρεγκεφαλίδας και της Γεφυροπαρεγκεφαλιδικής Γωνίας.
- Οσφρητικά (Olfactory 8%). Εντοπίζονται στην Οσφρητική Αύλακα.
- Του Μέσου Κρανιακού Βόθρου ( Middle fossa 4%).
- Του Σκηνιδίου (Tentorial 3%).
Επίσης, σπανιότερα είναι τα Μηνιγγιώματα του Αποκλίματος, τα Ενδοκοιλιακά, του Ινιακού Τρήματος, το Μηνιγγίωμα του Οπτικού Νεύρου κτλ.
Τέλος, εκτός από τα ενδοκρανιακά, υπάρχει και το Μηνιγγίωμα στην Σπονδυλική Στήλη.
Απο που προέρχεται το Μηνιγγίωμα;
Το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου προέρχεται από τα κύτταρα της αραχνοειδούς μήνιγγας του εγκεφάλου.
Συνήθως αναπτύσσεται αργά, πιέζοντας τον νευρικό ιστό (εγκέφαλο, νωτιαίο μυελό, νεύρα) και συχνά επεκτείνεται και στις γειτονικές ανατομικές δομές. Διηθεί και παραμένει προσκολλημένο στην σκληρά μήνιγγα και μερικές φορές προκαλεί αντίδραση του οστού του κρανίου (εξόστωση ή υπερόστωση).
Mπορεί να εμφανισθεί οπουδήποτε στον Εγκέφαλο και στην Σπονδυλική Στήλη.
Τι είναι οι μήνιγγες του εγκεφάλου;
Οι μήνιγγες είναι τρεις μεμβράνες οι οποίες περιβάλλουν και καλύπτουν τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό (Εικόνα 1). Οι μήνιγγες του εγκεφάλου είναι:
- η Χοριοειδής,
- η Αραχνοειδής και
- η Σκληρά Μήνιγγα.
Ο ρόλος τους είναι να περιβάλλουν, να στηρίζουν και να προστατεύουν τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
Η Χοριοειδής Μήνιγγα.
Η Χοριοειδής Μήνιγγα (στα αγγλικά pia mater) είναι η εσωτερική μήνιγγα και βρίσκεται σε άμεση σχέση με τον εγκέφαλο (καλύπτει τον εγκέφαλο). Ακολουθεί την μορφολογία της επιφάνειας του εγκεφάλου, τις έλικες και τις αύλακες. Φέρει τις τροφοφόρες αρτηρίες του εγκεφάλου.
Η Αραχνοειδής Μήνιγγα.
Η Αραχνοειδής Μήνιγγα Εγκεφάλου (στα αγγλικά arachnoid mater) είναι η μεσαία μήνιγγα και βρίσκεται ανάμεσα στις άλλες δύο μήνιγγες.
Η Σκληρά Μήνιγγα.
Η Σκληρά Μήνιγγα (στα αγγλικά dura mater) είναι η εξωτερική μήνιγγα. Καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια του κρανίου, με την οποία είναι ισχυρά προσκολλημένη. Αποτελείται από δύο πέταλα (μεμβράνες) που συμφύονται μεταξύ τους. Σε συγκεκριμένες θέσεις, μεταξύ των δύο πετάλων σχηματίζονται οι φλεβώδεις κόλποι του εγκεφάλου.
Ποιους χώρους οριοθετούν οι μήνιγγες του εγκεφάλου;
Οι μήνιγγες του εγκεφάλου σχηματίζουν μεταξύ τους τρεις χώρους (Εικόνα 1):
- τον επισκληρίδιο,
- τον υποσκληρίδιο και
- τον Υπαραχνοειδή χώρο.
Ο επισκληρίδιος χώρος.
Ο επισκληρίδιος χώρος βρίσκεται μεταξύ του κρανίου και της σκληράς μήνιγγας του εγκεφάλου. Στην σπονδυλική στήλη βρίσκεται μεταξύ των σπονδύλων και της σκληράς μήνιγγας. Στον επισκληρίδιο χώρο δημιουργούνται τα επισκληρίδια αιματώματα.
Ο υποσκληρίδιος χώρος.
Ο υποσκληρίδιος χώρος σχηματίζεται ανάμεσα στην σκληρά και την αραχνοειδή μήνιγγα του εγκεφάλου. Υπο φυσιολογικές συνθήκες η αραχνοειδής μήνιγγα βρίσκεται σε στενή σχέση με την σκληρά μήνιγγα, χωρίς να αφήνει "χώρο" ανάμεσά τους. Σε διάφορες τραυματικές καταστάσεις όμως, μπορεί να συγκεντρωθεί αίμα και να δημιουργηθεί υποσκληρίδιο αιμάτωμα.
Ο υπαραχνοειδής χώρος.
Ο υπαραχνοειδής χώρος είναι ο χώρος που βρίσκεται μεταξύ της αραχνοειδούς μήνιγγας και της χοριοειδούς μήνιγγας του εγκεφάλου. Ονομάζεται έτσι γιατί βρίσκεται κάτω από την αραχνοειδή μήνιγγα του εγκεφάλου. Στον υπαραχνοειδή χώρο του εγκεφάλου κυκλοφορεί το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και βρίσκονται τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου, αρτηρίες και φλέβες. Η αιμορραγία που παρουσιάζεται στον υπαραχνοειδή χώρο ονομάζεται υπαραχνοειδής αιμορραγία εγκεφάλου και μπορεί να είναι τραυματική ή αυτόματη.
Το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου προέρχεται από τα κύτταρα της αραχνοειδούς μήνιγγας του εγκεφάλου. Οι μήνιγγες του εγκεφάλου είναι η σκληρά, η αραχνοειδής και η χοριοειδής.
Ποια είναι τα αίτια για το Μηνιγγίωμα;
Η αιτία για το Μηνιγγίωμα είναι ο ανεξέλεγκτος και άναρχος πολλαπλασιασμός ορισμένων κυττάρων στην αραχνοειδή μήνιγγα. Στις αιτίες που προκαλούν τον πολλαπλασιασμό ενοχοποιούνται διάφοροι παράγοντες όπως είναι η ακτινοβολία, οι ορμόνες κτλ.
Η έκθεση στην ιονίζουσα ακτινοβολία αυξάνει τον κίνδυνο για την εμφάνιση του μηνιγγιώματος. Προκαλεί βλάβη στα γονίδια που ελέγχουν την ανάπτυξη των κυττάρων. Ένα παράδειγμα είναι η ακτινοβολία που χορηγείται στην ακτινοθεραπεία για τους όγκους της κεφαλής, του τραχήλου και του εγκεφάλου. Δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα στοιχεία σχετικά με την ακτινοβολία από την χρήση κινητού τηλεφώνου.
Τα μηνιγγιώματα παρουσιάζονται συχνότερα στις γυναίκες και υπάρχουν έρευνες που σχετίζουν την ανάπτυξη των μηνιγγιωμάτων με την ορμόνη προγεστερόνη. Επίσης, τα αντισυλληπτικά θεωρείται ότι αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης του μηνιγγιώματος.
Ορισμένες διαταραχές στα γονίδια σχετίζονται με συχνότερη εμφάνιση των μηνιγγιωμάτων. Οι διαταραχές αυτές είτε κληρονομούνται, όπως η Νευροϊνωμάτωση, είτε εμφανίζονται τυχαία. Η Νευροϊνωμάτωση τύπου 2 είναι μια σπάνια κληρονομική διαταραχή του νευρικού συστήματος. Παρουσιάζει υψηλό ποσοστό εμφάνισης όγκων εγκεφάλου, όπως είναι το Μηνιγγίωμα.
Έχει παρατηρηθεί ότι τα Μηνιγγιώματα αναπτύσσονται μετά από χρόνια σε θέσεις όπου υπήρχαν κατάγματα κρανίου ή τραυματισμοί της μήνιγγας. Οι διάφορες μελέτες δεν επιβεβαιώνουν αυτήν την θεωρεία.
Ποια είναι η κληρονομικότητα στο Μηνιγγίωμα;
Στις περισσότερες περιπτώσεις η εμφάνιση των Μηνιγγιωμάτων είναι τυχαία. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις το Μηνιγγίωμα σχετίζεται με την κληρονομικότητα, όπως συμβαίνει στην Νευροϊνωμάτωση. Το Μηνιγγίωμα και άλλοι πρωτοπαθείς όγκοι του εγκεφάλου, εμφανίζονται συχνότερα στην γενετική διαταραχή Νευροϊνωμάτωση τύπου ΙΙ.
Ποια είναι τα συμπτώματα στο Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου;
Τα συχνότερα συμπτώματα που παρουσιάζονται στο Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου είναι:
- Κεφαλαλγία, ναυτία, εμετοί, υπνηλία (αυξημένη ενδοκράνια πίεση). Επιδεινώνονται με τον χρόνο ή εμφανίζονται αιφνίδια.
- Επιληπτικές κρίσεις.
- Αδυναμία ή αιμωδίες στα άνω ή στα κάτω άκρα ή και στο πρόσωπο.
- Οπτικές διαταραχές (διπλωπία, θάμβος οράσεως ή οπτικό έλλειμμα κτλ.).
- Διαταραχή στην συμπεριφορά, την διάθεση ή την προσωπικότητα και ψυχιατρικές διαταραχές.
- Διαταραχή της ισορροπίας και της αισθητικότητας.
- Διαταραχή στην ομιλία. Απώλεια της όσφρησης, της ακοής, διαταραχές της μνήμης κτλ.
Επειδή το μηνιγγίωμα αναπτύσσεται αργά, τα συμπτώματα παρουσιάζονται σταδιακά, με προοδευτική επιδείνωση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση στο Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου;
Η διάγνωση για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου γίνεται με τις μελέτες απεικόνισης του εγκεφάλου.
Η Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου (ή της Σπονδυλικής Στήλης) μπορεί να αναδείξει μια μάζα που συνήθως προσλαμβάνει έντονα το σκιαγραφικό (Εικόνα 2). Είναι σαφώς περιγεγραμμένη, σε επαφή με την μήνιγγα ή το οστό. Η σκληρά μήνιγγα που βρίσκεται σε σχέση με το μηνιγγίωμα, είναι πεπαχυσμένη και ενισχύεται από το σκιαγραφικό μέσο. Αυτή η χαρακτηριστική εικόνα ονομάζεται “το σημάδι της ουράς” (dural tail sign). Το Μηνιγγίωμα συνήθως παρουσιάζει τυπική εικόνα και η Μαγνητική Τομογραφία παρέχει σε υψηλό ποσοστό ακριβή διάγνωση. Βέβαια η ακριβής διάγνωση γίνεται μόνο μετά από βιοψία.
Η Αξονική Τομογραφία Εγκεφάλου θα αναδείξει μάζα που προσλαμβάνει έντονα σκιαγραφικό, σαφώς περιγεγραμμένη σε επαφή με την μήνιγγα ή το οστό. Από την εξέταση λαμβάνουμε πληροφορίες για την οστική συμμετοχή. Δεν επαρκεί για την διάγνωση και την λεπτομερή μελέτη.
Η Ψηφιακή Αγγειογραφία Εγκεφάλου χρησιμοποιείται συχνά σε αγγειοβριθείς όγκους. Επιτρέπει στους γιατρούς να απεικονίσουν τα αιμοφόρα αγγεία του μηνιγγιώματος και όταν χρειάζεται, διενεργείται προεγχειρητικός εμβολισμός των αγγείων του όγκου.
Μαγνητική Τομογραφία Εγκεφάλου σε τρία επίπεδα και μετά την λήψη σκιαγραφικού μέσου αντίθεσης, αναδεικνύει μηνιγγίωμα εγκεφάλου (κίτρινο βέλος).
Ποια είναι η θεραπεία για το Μηνιγγίωμα;
Η θεραπεία για το Μηνιγγίωμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι:
- Το μέγεθος και η θέση του Μηνιγγιώματος.
- Τα συμπτώματα που προκαλεί.
- Τον ρυθμό της ανάπτυξης του Μηνιγγιώματος και αν είναι καλοήθης ή κακοήθης (επιθετικότητα του όγκου).
- Την ηλικία και την γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
- Τις προτιμήσεις του ασθενούς σχετικά με τις πιθανές επιλογές θεραπείας.
Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει την Χειρουργική Επέμβαση, την Ακτινοθεραπεία και την Χημειοθεραπεία. Υπό ορισμένες συνθήκες προτείνεται η παρακολούθηση.
Η Παρακολούθηση για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου.
Η παρακολούθηση συνιστάται όταν ένα μηνιγγίωμα ανακαλύπτεται τυχαία, έχει μικρές διαστάσεις και δεν προκαλεί συμπτώματα. Επίσης, η παρακολούθηση προτείνεται σε ηλικιωμένους ασθενείς ή σε ασθενείς που αρνούνται χειρουργικής θεραπείας. Γίνεται με μαγνητική τομογραφία σε τακτικά χρονικά διαστήματα (συνήθως ανά 6-12 μήνες).
Πολλά Μηνιγγιώματα δεν παρουσιάζουν αύξηση του μεγέθους ακόμα και μετά την πάροδο πολλών ετών. Αυτό εξαρτάται από τον βαθμό της κακοήθειας που παρουσιάζει το Μηνιγγίωμα. Εάν σε μεταγενέστερο έλεγχο διαπιστωθεί ότι μεγαλώνει ή προκαλεί συμπτώματα, τότε θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η Χειρουργική Αντιμετώπιση για το Μηνιγγίωμα;
H Χειρουργική Επέμβαση για το Μηνιγγίωμα είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία. Προτείνεται στους περισσότερους ασθενείς όταν το Μηνιγγίωμα έχει μεγάλες διαστάσεις ή παρουσιάζει αύξηση του μεγέθους κατά την παρακολούθηση. Επίσης, ανεξάρτητα από το μέγεθος, όταν προκαλεί συμπτώματα.
Η συνήθης επέμβαση για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου είναι η Kρανιοτομία. Το χειρουργείο γίνεται με τεχνικές μικροχειρουργικής, με την χρήση του χειρουργικού μικροσκοπίου και του συστήματος νευροπλοήγησης. Συχνά οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύωρες και μερικές φορές απαιτούνται ιδιαίτερα εξειδικευμένες προσπελάσεις.
Ο σκοπός του χειρουργείου είναι η ολική αφαίρεση του Μηνιγγιώματος και σε αυτήν την περίπτωση δεν ακολουθείται από άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Δεν είναι πάντοτε δυνατή η ολική αφαίρεση, όπως σε περιπτώσεις που ο όγκος βρίσκεται κοντά σε ευαίσθητες δομές του εγκεφάλου. Τότε ο χειρουργός αφαιρεί το μεγαλύτερο επιτρεπτό μέρος της μάζας του όγκου.
Ποιες είναι οι επιπλοκές στο χειρουργείο για το Μηνιγγίωμα;
Οι κυριότερες επιπλοκές μετά από το χειρουργείο για το Μηνιγίωμα περιλαμβάνουν:
- Το Μετεγχειρητικό αιμάτωμα.
- Την Λοίμωξη.
- Τα Νευρολογικά ελλείμματα.
- Την Επιληψία.
- Το Οίδημα εγκεφάλου.
- Τις Καρδιολογικές και αναπνευστικές επιπλοκές, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, κτλ.
Οι επιπλοκές μπορούν να προκύψουν είτε διεγχειρητικά, είτε μετεγχειρητικά. Εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως ενδεικτικά αναφέρεται η θέση του Μηνιγγιώματος, η ηλικία και η γενικότερη κατάσταση υγείας του ασθενούς.
Προς αποφυγή όλων αυτών των προβλημάτων, ακολουθούνται συγκεκριμένα πρωτόκολλα και εφαρμόζονται νεότερες χειρουργικές τεχνικές. Είναι συνήθης τακτική η χορήγηση αντιβιοτικών, η χρήση της διεγχειρητικής νευροπαρακολούθησης και του χειρουργικού μικροσκοπίου κτλ.
Μετά το χειρουργείο:
Η συνέχιση της θεραπείας μετά την χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από το αποτέλεσμα της ιστολογικής μελέτης. Η παρακολούθηση του ασθενούς συνεχίζεται με την μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και με τακτικά ραντεβού.
Σε περίπτωση που το μηνιγγίωμα είναι χαμηλού βαθμού κακοήθειας (Τυπικό Μηνιγγίωμα, Βαθμού Ι) και έχει γίνει ολική αφαίρεση, δεν απαιτείται περαιτέρω θεραπεία.
Εάν ένα μικρό κομμάτι παραμένει μετεγχειρητικά και το Μηνιγγίωμα είναι καλοήθες ο ασθενής παρακολουθείται ή υποβάλλεται σε Στερεοτακτική Ακτινοχειρουργική.
Η μετεγχειρητική ακτινοβολία προτείνεται όταν υπάρχει υπολειμματικός όγκος που δεν αφαιρέθηκε πλήρως. Επίσης, όταν ιστολογική μελέτη αναδείξει κακοήθεια (Άτυπο Βαθμού ΙΙ ή Αναπλαστικό Μηνιγγιώμα Βαθμού ΙΙΙ) και όταν παρουσιάζεται υποτροπή. Ανάλογα με την περίπτωση η αντιμετώπιση μπορεί να συμπεριλάβει ξανά την χειρουργική επέμβαση, ειδικά στην υποτροπή.
Η Ακτινοθεραπεία για το Μηνιγγίωμα.
Η ακτινοθεραπεία στο Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου χρησιμοποιείται σε διάφορες περιπτώσεις:
- Όταν το μηνιγγίωμα παρουσιάζει κακοήθεια (βαθμού ΙΙ και ΙΙΙ) ή όταν παρουσιάζει υποτροπή.
- Μετεγχειρητικά, σε περίπτωση υπολειμματικού όγκου ή για την αντιμετώπιση των ανεγχείρητων Μηνιγγιωμάτων.
Στην ακτινοθεραπεία με τη χρήση της ακτινοβολίας (ακτίνες Χ και άλλες μορφές ακτινοβολίας) επιτυγχάνεται η καταστροφή των κυττάρων του μηνιγγιώματος ή η αναστολή της ανάπτυξης του όγκου.
Η Στερεοτακτική Aκτινοχειρουργική (Stereotactic radiosurgery, Gamma Knife, CyberΚnife): Eίναι μια σύγχρονη και ιδιαίτερα αποτελεσματική ακτινοθεραπεία για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου.
Χορηγεί πολλές διαφορετικές δέσμες ακτινοβολίας, υψηλής ενέργειας, οι οποίες επικεντρώνονται με ακρίβεια στον στόχο, δηλαδή στο Μηνιγγίωμα. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η ακτινοβολία στους γειτονικούς υγιείς ιστούς. Χρησιμοποιείται συχνά για την αντιμετώπιση μικρού ή μετρίου μεγέθους μηνιγγίωμα (μικρότερο των 3 εκατοστών).
Η Στερεοτακτική Aκτινοχειρουργική αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τα Μηνιγγιώματα και σε πολλά κέντρα αποτελεί την πρώτη θεραπευτική επιλογή. Το ποσοστό ελέγχου της νόσου είναι υψηλότερο του 98% των περιπτώσεων. Όμως, το θεραπευτικό αποτέλεσμα χρειάζεται περισσότερο χρόνο (εβδομάδες, μήνες ή χρόνια) σε σχέση με την χειρουργική αφαίρεση. Έχει λιγότερες παρενέργειες ή επιπλοκές και η θεραπεία ολοκληρώνεται σε μια συνεδρία.
Η Κλασματική Στερεοτακτική Aκτινοχειρουργική (Fractionated stereotactic radiosurgery, SRT): H ακτινοβολία χορηγείται σε μικρότερες δόσεις και σε περισσότερες συνεδρίες. Χορηγείται σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να εφαρμοστεί η ακτινοχειρουργική, όπως σε μεγαλύτερους όγκους ή σε όγκους που βρίσκονται κοντά σε περιοχή όπως είναι το οπτικό νεύρο. Αυτό γίνεται για τον περιορισμό των επιπλοκών της ακτινοθεραπείας στους γειτονικούς υγιείς ιστούς που είναι ευαίσθητοι στην ακτινοβολία.
Η Χημειοθεραπεία για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου.
Η Χημειοθεραπεία για το Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου χρησιμοποιείται σπάνια, σε περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στην χειρουργική αντιμετώπιση ή στην ακτινοβολία. Δεν έχει δείξει ακόμα οφέλη και δοκιμάζεται σε ερευνητικές κλινικές. Επειδή οι όγκοι αυτοί έχουν ορμονική συμπεριφορά, οι ερευνητές μελετούν στοχευμένες ορμονικές θεραπείες με αντιπρογεστερονικούς παράγοντες.
Ποια είναι η πρόγνωση στο Μηνιγγίωμα;
Στο Μηνιγγίωμα η πρόγνωση είναι πολύ καλή με ελάχιστες εξαιρέσεις και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Ο βαθμός της κακοήθειας και ο ιστολογικός τύπος του όγκου είναι σημαντικοί παράγοντες, αφού ο καλοήθης τύπος παρουσιάζει καλύτερη πρόγνωση. Θετικοί προγνωστικοί δείκτες είναι η ηλικία και η κατάσταση της υγείας του ασθενούς. Όσο νεότερος είναι ο ενήλικας ασθενής, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Επίσης, στο Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου η έκβαση είναι καλύτερη όταν επιτυγχάνεται ολική χειρουργική αφαίρεση.
Τέλος, σημασία έχει η ανταπόκριση στην ακτινοθεραπεία που μπορεί να ακολουθήσει. Η ακτινοθεραπεία στο Μηνιγγίωμα βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα και το προσδόκιμο ζωής των ασθενών.
Η πενταετής επιβίωση στο καλοήθες Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου (Τυπικό, Βαθμού Ι) είναι 96%. Για το Άτυπο Μηνιγγίωμα (Βαθμού ΙΙ) το ποσοστό επιβίωσης είναι 82% και για το κακοήθες, ή Αναπλαστικό Μηνιγγίωμα (Βαθμού III), είναι 47%. Το ποσοστό δεκαετούς επιβίωσης για το καλοήθες Μηνιγγίωμα Εγκεφάλου είναι 90%. Σε ασθενείς με κακόηθες η Επιθετικό Μηνιγγίωμα είναι 62%.
Μπορεί το Μηνιγγίωμα να παρουσιάσει υποτροπή;
Το Μηνιγγίωμα έχει την τάση να παρουσιάζει υποτροπή. Μπορεί να επανεμφανιστεί χρόνια ή δεκαετίες μετά από την θεραπεία, ακόμα και όταν γίνεται πλήρης αφαίρεση του όγκου. Ένα ποσοστό περίπου 10-15% υποτροπιάζει τα επόμενα 5 χρόνια. Αυτό μπορεί να συμβεί και σε καλοήθη τύπο.
Σε περίπτωση υποτροπής του Μηνιγγιώματος Εγκεφάλου, ο ασθενής μπορεί να χειρουργηθεί εκ νέου. Η υποτροπή όμως μπορεί να εμφανίσει μια πιο επιθετική ή κακοήθη μορφή του μηνιγγιώματος.
Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.
Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.
